AMISLAMIC BANK BHD VS 1. METAL RECLAMATION ( INDUSTRIES) SDN BHD 2. METAL RECLAMATION BHD 3. LIM GOH ENG HOLDINGS SDN BHD 4. LIM CHEN SANG 5. LIM CHOON YANG

DALAM MAHKAMAH TINGGI MALAYA DI KUALA LUMPUR
(BAHAGIAN DAGANG)
GUAMAN NO: 22M-129-10/2014
ANTARA
AMISLAMIC BANK BERHAD – PLAINTIF
( No. Syarikat: 295576-U)
DAN
1. METAL RECLAMATION (INDUSTRIES) SDN BHD
(NO. SYARIKAT: 9368-U)
2. METAL RECLAMATION BERHAD
(NO. SYARIKAT: 424773-V
3. LIM GOH ENG HOLDINGS SDN BHD
(NO. SYARIKAT: 41651-H)
4. LIM CHENG SANG
(NO. K/P: 460608-10-5765)
5. LIM CHOON YANG
(NO. K/P: 490258-10-5340) – DEFENDAN-DEFENDAN

 

ALASAN PENGHAKIMAN

Lampiran 4 ialah permohonan plaintif untuk memasukkan penghakiman terus terhadap defendan-defendan di bawah Aturan 14 Kaedah-Kaedah Mahkamah 2012. Memandangkan satu Perintah Sekatan di bawah seksyen 176 Akta Syarikat 1965 telah diperolehi oleh Defendan Pertama dan Defendan Kedua, permohonan di Lampiran 4 ini diteruskan hanya terhadap Defendan Ketiga, Keempat dan Kelima.
[2] Plaintif telah memberi kemudahan di bawah perbankan Islam terhadap Defendan Pertama yang mana Defendan Ketiga, Keempat dan Kelima telah bersetuju untuk menjaminnya. Eksibit ‘A-4’ hingga ‘A-19’ dan Eksibit ‘A24’-‘A25’ kepada Afidavit Sokongan Plaintif di Lampiran 5 adalah berkaitan. Defendandefendan telah gagal dalam membuat bayaran atau mengawal selia kemudahan yang diberikan, lalu surat tuntutan dikeluarkan seperti yang ditunjukkan di dalam Eksibit ‘A-26’ dan ‘A-27’ di Lampiran 5. Defendan-defendan gagal untuk membuat bayaran, lalu tindakan ini difailkan.
[3] Defendan-defendan telah membangkitkan isu-isu berikut:

i. Tiadanya resolusi pengarah yang menunjukkan penerimaan kemudahan yang ditawarkan ;

ii. Pengurangan had kemudahan yang diberikan dibuat secara unilateral oleh plaintif tanpa resolusi pengarah defendan; dan

iii. Sijil keberhutangan cacat dan tiada penyata kewangan yang diberikan.

[4] Saya telah meneliti kertas-kertas kausa dan menimbangkan hujahan pihak-pihak yang dibuat secara bertulis ( pihak-pihak tidak membuat hujahan oral dan bergantung kepada hujahan bertulis semata-mata). Saya berpendapat tiada isu untuk dibicarakan atas alasan-alasan berikut:

i. Eksibit-eksibit ‘A-4’ hingga ‘A-19’ dan eksibit-eksibit ‘A-24’ hingga ‘A-25’ dengan jelas menunjukkan bahawa Defendan Pertama telah menerima kemudahan perbankan itu dan Defendan Ketiga, Keempat dan Kelima telah bersetuju untuk menjadi penjamin.

ii. Plaintif telah menunjukkan resolusi pengarah di dalam eksibit-eksibit ‘AH-1’ dan ‘AH-3’ di Lampiran 10, Afidavit Jawapan Plaintif (No.1) berkenaan penerimaan kemudahankemudahan itu.

iii. Plaintif telah menunjukkan di dalam eksibit-eksibit ‘A-9’ hingga ‘A-16’ bahawa pengurangan had kemudahan bukan dibuat secara unilateral. Apatah lagi Klausa 1 ‘Annexure 1” kepada kemudahan-kemudahan yang diberikan ada memperuntukkan kuasa plaintif untuk melakukan “ periodic review” terhadap kemudahan-kemudahan itu serta untuk “modify” kemudahan itu mengikut “ Ambank’s sole discretion”. Seterusnya saya mendapati bahawa isu berkenaan ketiadaan resolusi pengarah berkenaan juga telah hanya dibangkitkan di dalam hujahan bertulis defendan dan tidak dinyatakan di dalam mana-mana afidavit mereka. Oleh itu, ianya tidak patut diterima. Rujuk kes Ng Hee Thoong & Anor v Public Bank Bhd [1995] 1 MLJ 281.

iv. Defendan-defendan telah gagal untuk menunjukkan kesilapan yang nyata di dalam Sijil Keberhutangan plaintif. Rujuk kes Cempaka Finance Bhd v Ho Lai Ying & Anor
[2006] 3 CLJ 544. Klausa 3 (F) Perjanjian-Perjanjian Pinjaman Am dan Klausa II Perjanjian-Perjanjian Jaminan dengan jelas memperuntukkan bahawa sijil keberhutangan itu adalah bukti konklusif hutang-hutang defendan-defendan kepada plaintif. Di dalam kes Cempaka Finance [Supra], Mahkamah Persekutuan dengan jelas menyatakan tiada kewajipan untuk plaintif mengemukakan penyata akaunnya.

v. Eksibit ‘AH-4’ dan ‘AH-5’ menunjukkan Defendan Pertama melalui Defendan Keempat telah memohon dan membuat cadangan penyelesaian kepada plaintif. Jadi defendandefendan tidak boleh kini menafikan keberhutangan itu.

 

Kesimpulan

 

[5] Defendan-defendan tidak pernah membantah apabila kemudahan-kemudahan itu diberikan kepada mereka. Bantahan-bantahan atau isu-isu hanya dibangkitkan selepas tindakan ini difailkan oleh plaintif. Oleh itu, saya berpendapat bahawa isu-isu itu
adalah pemikiran semula.

 

[6] Berdasarkan di atas, Lampiran 4 ini dibenarkan terhadap Defendan Ketiga, Keempat dan Kelima dengan kos.

 

DATO’ ZALEHA BINTI YUSOF
HAKIM
MAHKAMAH TINGGI MALAYA
KUALA LUMPUR
Bertarikh: 05 Mac 2015

Bagi Pihak Plaintif: Raiza binti Zakaria; Tetuan Albar & Partners
Bagi Bagi Pihak D1-D5: Lim Seng Liang; Tetuan Dennis Nik & Wong

 

download